KARGA KADERİN KAPIYI ÇALDIĞINI DUYAR-TED HUGHES


KARGA KADERİN KAPIYI ÇALDIĞINI DUYAR

Karga dünyaya baktı, bir yığın dağ.
Cennete baktı, tüm sınırların ötesine doğru
Etrafa çöpler saçarak uzaklaşıyor.
Karga küçük su akıntısına baktı, ayaklarının ucunda
Sonsuz makinesine dışarıdan tutturulmuş
Bir patpat motoru gibi çalışıyor.

Bir araya getirilmiş tüm bu mühendisliği
Düşündü, bakım ve onarımları–
Ve çaresiz hissetti kendini.

Otların başlarını yoldu ve onlara baktı
Verilecek ilk talimatları bekleyerek.
Su akıntısındaki bir taşı inceledi.
Ölü bir köstebek buldu ve onu ağır ağır parçalara ayırdı
Sonra lokmalara baktı, çaresiz hissederek kendini.
Yürüdü, yürüdü
Yarısaydam yıldızlı alanların
Her şeyden habersiz kulağının içine esmesine aldırmadan.

Yine de içindeki kehanet, buruşuk bir yüz gibi
Konuştu, HER ŞEYİ ÖLÇECEĞİM VE HER ŞEY BENİM OLACAK
VE İÇİNDE OLACAĞIM HER ŞEYİN
TIPKI KENDİ GÜLÜŞÜMÜN İÇİNDE OLDUĞUM GİBİ
VE KANLI KARANLIĞIN TOPRAK ALTINDAKİ BİR HÜCRESİNDEN
GÖZLERİMİN SOĞUK NEZARETİNİN
DUVARLARINDAN DIŞARIYA BAKAMADAN–

Bu kehanet, içindeydi Karganın, çelik bir yay gibi

Yavaşça yırtıyordu, yaşamsal lifleri.

Çeviri: Enis Akın

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Frantz Fanon ile Kalkınmayı Sömürgesizleştirmek (Benjamin Selwyn)

Çaresizce Susan'ı Aramak (Terry Castle)

Alexander Dugin'in Kozmik Savaşı (Matt Mcmanus)*