CIA Dünyanın En İyi Yazarlarını Nasıl Kandırdı?/ Patrick Lawrence
“Geçmiş, bir yabancı ülkedir.” diye yazmıştı L. P. Hartley, Arabulucu romanının başında. Hartley’nin de kastettiği gibi geçmiş üzüntü ve kedere konu olur, hele hele geçmişin neşesinden ve hatalarından, gidilmemiş yollardan bahsediyorsak. Oysa aynı düşüncenin kurumlarımıza, ideolojilere, politikalara uygulanabileceğini düşünecek olursanız ki sürekli bunu varsaymaya teşvik ediliyoruz, bir daha düşünmeniz gerekir. Siyasal bağlamda (Faulkner’a ait) başka bir özlü söze dönmeliyiz burada: Geçmiş geçmemiştir daha. Söz konusu meseleyi, Joel Whitney’nin Muhbirler: CIA Dünyanın En İyi Yazarlarını Nasıl Kandırdı kitabında yaptığından daha açık bir şekilde ele almak zordur herhalde. Whitney’nin kitabında ele aldığı konu, uzun bir sohbetimizde kullandığı deyimle “yazının araçsallaştırılması”dır — başka bir zaman da “yayıncılığın silah hâline getirilmesi” demişti. Daha açık ve anlaşılır şekilde ifade etmek gerekirse Whitney, ideoloji adına Amerikan [çn. ABD kastediliyor] kültürünün, diskurunun,