BARBARLARI BEKLERKEN

Mehmet Özkan Şüküran: Zaman şiirin paradigmasını değiştiriyor, bozuyor. Bunlar yeni açılımlar, yeni sorunlar eklenerek de oluyor elbette ama günümüz şiirinin durumu nedir, diye sormayacağım, günümüz şiirinin yaygın paradigması nedir sence? Çok spesifik bir yerden meseleye girmiş bulunduk. Daha büyük bir fotoğrafa varalım, edebiyat ve ahlak meselesine. Bir soruya sıkıştırmayacağım bunu, edebiyat ve ahlak meselesinin sendeki çağrışımları neler. Çok bilindik ama sanki çok da üzerine düşünülmedik bir mesele, ne dersin? Dolunay Aker: Temsile ihtiyaç; ahlakı buradan da konuşabilir miyiz? Döngü hızla ilerliyor. Bu döngüde bir yer arayışına girmek tehlikelerle dolu. Zaptedilmiş çağın sözcüklerini kendi aforizmalarına sıkıştıran kısıtlı diyaloglar halinde, bir temsille ortaya dökülen öznenin sıkıntıları meseleyi şu yana çekiyor: edebiyat alanı ya da sanatçı etiğin gözüyle konuşuyor mu şimdi, yarın ve gelecek de? Şiir, içeriden müdahaleyle geldi bugüne. Dışsallaşması en başta şairle

“Seni ilkel şeylerin arasında gören ben Öfkelendim adını ağızlarına aldıkları zaman Ortalık yerlerde” Ezra Pound Çeviri: Enis Akın Barbarları Beklerken, sayı 2’de...

KARGA KADERİN KAPIYI ÇALDIĞINI DUYAR Karga dünyaya baktı, bir yığın dağ. Cennete baktı, tüm sınırların ötesine doğru Etrafa çöpler saçarak uzaklaşıyor. Karga küçük su akıntısına baktı, ayaklarının ucunda Sonsuz makinesine dışarıdan tutturulmuş Bir patpat motoru gibi çalışıyor. Bir araya getirilmiş tüm bu mühendisliği Düşündü, bakım ve onarımları– Ve çaresiz hissetti kendini. Otların başlarını yoldu ve onlara baktı Verilecek ilk talimatları bekleyerek. Su akıntısındaki bir taşı inceledi. Ölü bir köstebek buldu ve onu ağır ağır parçalara ayırdı Sonra lokmalara baktı, çaresiz hissederek kendini. Yürüdü, yürüdü Yarısaydam yıldızlı alanların Her şeyden habersiz kulağının içine esmesine aldırmadan. Yine de içindeki kehanet, buruşuk bir yüz gibi Konuştu, HER ŞEYİ ÖLÇECEĞİM VE HER ŞEY BENİM OLACAK VE İÇİNDE OLACAĞIM HER ŞEYİN TIPKI KENDİ GÜLÜŞÜMÜN İÇİNDE OLDUĞUM GİBİ VE KANLI KARANLIĞIN TOPRAK ALTINDAKİ BİR HÜCRESİNDEN GÖZLERİMİN

Kötülüğün, sinsiliğin dönemini yaşıyoruz. Edebiyat bu kötülüğün panzehridir. Bir kurtarıcı, bir ilah asla değil belki çan sesi. Duymak ve duyumsatmak için. Duymamak, görmemek adına ellerinden geleni yapıyorlar. Sanki mutlu mesut bir hayatın içerisindeyiz, sanki her şey normal. Edebiyatı da bu yöne çekmeye çalışıyorlar fakat her dönemde bu bildik aklın dışına çıkanlar mevcuttur. Sunulan aklı yarıp geçenler dillerini hayatın kabiliyetinden esirgemezler. Barbarları Beklerken bu misyonla yola çıktı. Bu misyon fanzin kültüründe fazlasıyla var. Öncesi kuvvetli bir birikimle donanmış insanların yolunu taşıyor benliğinde ve bu benliğe inananlara seslenecek elinden geldiğince. Kıyasıya rekabetin olduğu bir ortamda taht oyunları oynamadan iyi metni önemsemek “yeni”den ziyade dürüst olmayı sağlar. Ötesi kendi varoluşuyla hemhal olur. Barbarları Beklerken ne zaman öleceğini biliyor. Bilmese yaşamamış sayılır. Şimdilik belirlediği nokta bu. Barbarları Beklerken Edebiyat Fanzini

Hazırlayan: Dolunay Aker Onur Akyıl Barış Acar Erkan Karakiraz Ferit Sürmeli Dolunay Aker Sabahattin Umutlu Fırat Kargıoğlu Erkan Tuncay Özkan Eroğlu Mehmet Birtan Sürmeli Kapak tasarım: Erman Akçay Dada... onun hakkında bir resmi tarih yazmaya gerek yok. Muhtemelen onlar da istemezdi bu kartvizit işlemini. Breton ya da Aragon’un Dadacı zamanlarını duyabiliyorum. Dada, bir ara bölge. Ölümlü Dada’nın getirdikleriyle götürdükleri bir. Biz getirdiklerini yazacağız. Sanatsal devrim: Dada. Sanatsal Taciz: Dada. Bugün Dada’nın saldırılarına imkânlar açmalıyız. Burjuvazinin ve sanat sisteminin gevşek bağırsaklarına rahatsız edici bir baskın. Dada, siyasetten uzak olmadı. Süreyyya Evren’in aktarımıyla “sanatın siyasetini” yaptı. Neden şimdide Dada olmaz, bir açmaz neden giderilmez? Dada’yı, baskını güncelleyerek, Dadalaşmadan (Dada’nın hatalarından uzak) yapabiliriz bunu. Barbarları Beklerken, Dada’ya çağırıyor. Sanatsal Devrim’e. Elbette bu taciz Dada ile sınırlı değil.