Ay Şarkısı, Kadın Şarkısı

Geceleyin yaşıyorum.

Sabah ölüyüm,

yakıtını bitirmiş eski bir gemiyim

kasvetli ve soluk kemikli.

Mucize yok. Pırıltı yok.

Bakımsız haldeyim 

ama sen asker üniforman içinde görkemlisin 

senin yolculuğun için hazırlanmalıyım 

Ben hep bir bakire,

yaşlı ve çopurdum.

Dünya yokken ben vardım.


Turuncuya çalıyordum ve dolgun

havuç renkli, şaşkınlıkla seyredilen

izin verdim parçalanmış yuvarlaklığımın denize damlamasına Venedik ve Mombasa yakınında. 

Maine üzerinde dinlendim.

Pasifik’in içine düştüm bir jet gibi.

Yalancı tanıklık ettim Japonya üzerinde.

Sarkacımı oynattım

dolu çantam, benim altın sarısı, sarı

göz kırpan ışığım

senin üstünde.


Sorgulaman gerekiyorsa, yap o zaman.

Biliyorsun ki yapay değilim.

Sana uzun uzun baktım 

aşkla dolu ve boş

benim sonsuz görüntümü çevirerek

senin için, benim soğuk, soğuklara

bürünmüş adamım. 


Sen yalnızca iste

yerine getireceğim onu.

Kesindir aslında

bana gireceğin bir kışlaya girer gibi 

Öyleyse süzülerek gel, süzülerek gel,

fırlatılan sen,

kale sen,

düzenbaz sen.

Şiş gözümü kapatacağım,

bir bölgenin kumanda merkezini,

bir rüya evini.


Anne Sexton


Çeviren: Dilek Değerli





Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Frantz Fanon ile Kalkınmayı Sömürgesizleştirmek (Benjamin Selwyn)

Çaresizce Susan'ı Aramak (Terry Castle)

Alexander Dugin'in Kozmik Savaşı (Matt Mcmanus)*